Gedachten begrijpen

Er komt een moment waarop op slag duidelijk is dat vasthouden aan concepten gelijk staat aan het vasthouden aan onwetendheid. Dat inzicht is een overstroom van pure genade. Het is alsof een lading bakstenen ineens van het hart zijn getild (hoewel de concepten waaronder we het zwaarst gebukt gaan nog geen milligram wegen). Eindelijk bevrijding. Wat een opluchting.

Maar na verloop van tijd keren de oude patronen terug en begint de geest weer een dikke laag stof te verzamelen. Het inzicht dat de conditionering heeft ontkracht, verdwijnt gaandeweg naar de achtergrond. Blijkbaar is het tijd om uiterst alert te zijn en elk concept dat je psyche probeert binnen te glippen te verijdelen.

Vermijd de leegte, klinkt absurd en is ook absurd.

Het is zinloos om gedachten of concepten te vermijden. Sterker nog, het is onmogelijk. Ontsnappen aan onwetendheid houdt in dat je doorziet dat onwetendheid wezenlijk en in essentie verstoken is van onwetendheid. Onderzoek wat een gedachte werkelijk is. Wanneer zelfonderzoek doordrenkt is van stilte, dan zal de kluwen van verwarring ontrafeld worden. Wees alert, sommige concepten leiden regelrecht naar zuiver, ongehinderd bewustzijn.

De vraag dringt zich op of dat wat jij bent niet ook een concept is.

Dat wat jij denkt te zijn is een concept.

Waarom zou je je druk maken over de vraag: Wie ben ik? Is die zoektocht niet eveneens een concept dat zich op de toekomst richt? *
En is de toekomst niet evengoed een concept? Ja, dat is het.
Maar alhoewel zo’n grootse wijsheid van tijd tot tijd toegankelijk mag zijn, wordt het wanneer de drammerige gedachtestroom de fundering van je overtuiging verbrijzelt toch meer dan eens terzijde geworpen.
Sereniteit maakt plaats voor onzekerheid. Je geeft jezelf (of dat wat je denkt te zijn) gewonnen en laat je meevoeren door de storm der verbeelding.
Waarom gebeurt dit? Waarom, als je de antwoorden zo goed weet?
Je hebt het onderricht keer op keer gehoord en begrepen. Waarom raak je dan toch telkens weer gevangen in dit web van concepten? Het is omdat je onderzoek schraal is en je begrip ontoereikend. Je weet dat gedachten, conditioneringen en concepten de basis van alle verwarring vormen. Dat punt staat buiten discussie. Het feit dat gedachte leeg is, moet nog gerealiseerd worden in pure eenvoud; punt uit.

Leegte mag dan ook een concept zijn, het is een concept dat oplost, zoals een sluierwolk verdampt in het licht van de zon.

 ~ShantiMayi~

 
* De matrix van het universum (universa) is concept.