Thee
In de zomer van 2001 nodigde ShantiMayi Amitabha, Prajnaparamita en mijzelf uit om naar Terre de Sacha te komen, onze ashram in de Franse Pyreneeën. ShantiMayi had de bijeenkomst georganiseerd in Haar achtertuin onder een van de bomen die altijd fluisterend uitnodigt om aan zijn voeten plaats te nemen. Er werd een laken uitgespreid op het grasveld en we namen in een cirkel plaats op de grond. Het hele schouwspel deed me vanuit een diepe herinnering denken aan klassieke oude tijden. In deze liefelijke setting werd ons thee aangeboden in kleine kopjes. ShantiMayi schonk de thee zelf in en overhandigde de kopjes met een gratie en een eenvoud die alleen omschreven kan worden als Puur Liefhebbend Licht. Keer op keer werden onze kopjes weer volgeschonken....terwijl we opgewekt spraken over ditjes en datjes. Daar we een week in de ashram zouden blijven, nodigde ShantiMayi ons verschillende malen uit op de thee; elke keer in dezelfde setting. We kregen geen enkele speciale aanwijzing... ons werd thee aangeboden. Ik merkte op dat ik enkele 'aanwijzingen' had verwacht, een paar handvatten die we zouden moeten kennen. Een paar 'Meester adviezen'. Na een paar dagen werd het duidelijk dat dit niet zou gebeuren, althans niet op de manier van een verbale les. Rustend in de vreugde en zegening van het in de aanwezigheid zijn met mijn Meester, 'sprak' zij in stilte, stilte die uitsluitend door het hart verstaan wordt. Onze thee was dezelfde thee die Bodhidharma had gedronken, geschonken in een kop waar niemand zich aan vast kan klampen... Jivanjili
* Satsangh: samenkomst in Waarheid. ** ‘Wearing white light for all to see |