Mijn Hart

ShantiMayi Jivanjili 2004

ShantiMayi met Jivanjili

Het moment van ontmoeting
Als we in de fysieke nabijheid van de Meester zijn resoneert ons hart, onze ogen, ons hele lichaam in een verrukking van zegenrijke liefde.

Dit gebeurde op het moment dat ik ShantiMayi voor het eerst zag.
Alsof ik getroffen werd door de bliksem, was er een directe herkenning zonder de implicatie hiervan te realiseren…..

Hoe is het toch mogelijk dat we dit herkennen?
Hoe is het mogelijk dat deze absolute schoonheid zo diep doordringt?
Is herkenning niet iets dat we kennen, vergeten en dan her-kennen?
Is vibratie niet iets wat van één polariteit naar de andere overgedragen wordt - oorzaak en gevolg?
Is er niet een gelijke afstemming nodig om de vibratie op te vangen?

Keer op keer vroeg mijn Meester ShantiMayi om deze overweldigende liefde te verinnerlijken. Ik kon gewoonweg niet anders dan mij aan haar verzoek over te geven.

Het leek het enige dat ik aan mijn Meester kon geven.
Zonder ook maar na te denken, was ik vastbesloten te onderzoeken wat ze bedoelde. Hoe en waarom waren niet van toepassing: Liefde is Liefde.

Het was voor de eerste keer in mijn leven dat ik een opdracht kreeg die zinvol was.

Meer dan bewust van de pijnlijke bagage die ik meetorste, was ik volkomen bereid om die los te laten en voor altijd en eeuwig te dumpen.

Door Haar onvoorwaardelijke liefde en steun werd ik aangemoedigd om onwaarheid na onwaarheid te ontmantelen, alle valse geloofsovertuigingen af te pellen, door concepten heen te kijken met een scherp oog, alles waar ik werkelijkheidswaarde aan had toegeschreven opnieuw te overwegen…….

Er is nooit een excuus geweest om niet alert en oplettend te zijn.

Overal en in elke seconde herinnerde Zij mij aan mijn belofte.

Er is niet één moment geweest dat ze niet aanwezig was: ze herinnerde mij in de hartslag van het leven zelf.

Met lege handen stond ik volkomen naakt in Haar zegen.

Essentie in Liefde, Liefde in Essentie.

Hier is Liefde Heel en Heilig.

Hier is resonantie tot stilte gekomen; de polen zijn Eén.

We herkennen dit omdat het ons Zelf IS!

Thuis
Een huis zonder locatie.

Stilte blijft.

In diepe dankbaarheid,

Jivanjili